Η Βασιλική του Αγίου Μάρκου στο Ηράκλειο υποδέχεται τη Συλλογή Φέλιου

Αν το δει κάποιος λίγο λοξά, αυτό που κάνει ένας συλλέκτης είναι να δημιουργεί μια
«οικογένεια» έργων που έχουν ως –μεταξύ τους συγγενικό– δεσμό την αγάπη του προς
αυτά. Ο διακεκριμένος νομικός Σωτήρης Φέλιος προχωρεί ένα βήμα παραπέρα. Δεν
συγκρότησε μια τέτοια συλλογή να τη χαίρεται ο ίδιος στο σπίτι ή στο γραφείο του, αλλά
της έδωσε εξωστρέφεια και αυτόνομη οντότητα. Χάρις στις πολλές ωραίες εκθέσεις που
έχουμε δει στον χώρο που έφτιαξε ειδικά για τον σκοπό αυτό στο υπόγειο της Φωκίωνος
Νέγρη, η «οικογένεια» αλλάζει κάθε τόσο μορφή, έρχεται σε επαφή με χιλιάδες θεατές και
παρουσιάζει χαρακτηριστικά ενός ζωντανού οργανισμού.

Μέχρι σήμερα έργα της συλλογής έχουν ταξιδέψει εντός και εκτός Ελλάδος, σε μικρές και
μεγαλύτερες «παρέες» με θερμή αποδοχή από το κοινό. Διότι ο Φέλιος εκτός από το να
φτιάχνει «οικογένειες» έργων αντιμετωπίζει και τους καλλιτέχνες σαν την ευρύτερη
οικογένειά του. Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε όλοι προσκεκλημένοι στην Κρήτη –δημοσιογράφοι,
εικαστικοί, επιμελητές, ιστορικοί τέχνης– γύρω από ένα τραπέζι, με συζητήσεις, με γέλια
και πλάκες σαν να είμαστε μικρά παιδιά που πηγαίνουν εκδρομή.

Πριν από μία εβδομάδα εγκαινιάστηκε στη στο Ηράκλειο της
Κρήτης ένα αφιέρωμα με 111 έργα της συλλογής από 49 καλλιτέχνες, τα οποία επέλεξε η
έμπειρη επιμελήτρια Λουίζα Καραπιδάκη. Η έκθεση έχει τίτλο «Το Βλέμμα του Συλλέκτη»
και είναι καρπός συνεργασίας του Δήμου Ηρακλείου και του Ιδρύματος «Η Αλλη Αρκαδία»,
του φορέα που ασχολείται με τη συλλογή. Οι προετοιμασίες κράτησαν αρκετά και το
αποτέλεσμα είναι χάρμα οφθαλμών για δύο λόγους: ο πρώτος είναι ότι ο αχανής και
γοητευτικός χώρος της Βασιλικής δεν επιβάλλεται αλλά υποτάσσεται στα εκθέματα. Ο
δεύτερος είναι πως το αφιέρωμα έχει ένα παιγνιώδες και ανατρεπτικό στήσιμο της Λουίζας
Καραπιδάκη, σαν ένα ωραίο ζιγκ-ζαγκ με πολλές εκπλήξεις. Διότι, είπαμε, μπορεί όλα αυτά
τα έργα να ανήκουν στην ίδια «οικογένεια», αλλά το πώς θα αποφασίσει κάποιος να τα
συγγενέψει, πλην του Φέλιου που τα πρωτοδιάλεξε, είναι μεγάλη πρόκληση.

«Ακόμα και για μένα που ζω και αναπνέω μαζί τους ήταν μια μεγάλη έκπληξη αυτό που
είδα», είπε ο συλλέκτης στη συνέντευξη Τύπου που προηγήθηκε της έκθεσης, στην οποία
συμμετέχουν τρεις διαφορετικές γενιές Ελλήνων ζωγράφων και γλυπτών με δημιουργίες
που έχουν γίνει μεταξύ του 1988 και του 2018. Μόνες εξαιρέσεις στον κανόνα δύο
παλαιότερα έργα του Νίκου Εγγονόπουλου και του Τάκη. Ετσι οι θεατές απολαμβάνουν μια

διαδρομή που συμπεριλαμβάνει από Γιάννη Μόραλη και Χρόνη Μπότσογλου μέχρι τη
Μαρία Φιλοπούλου και τον Γιώργο Ρόρρη και από τον Γιάννη Ψυχοπαίδη και τον Γιώργη
Λάππα μέχρι τον Εμμανουήλ Μπιτσάκη. Η Ηρακλειώτισσα Λουίζα Καραπιδάκη έφτιαξε ένα
γερό αφήγημα με τρεις θεματικούς πυλώνες που ξεκινά από τις αυτοπροσωπογραφίες και
ανοίγεται στον έξω κόσμο..

Μεγάλη ήταν η συμβολή και της πόλης με την Αριστέα Πλεύρη, αντιδήμαρχο Πολιτισμού-
Εθελοντισμού και Μνημείων του Δήμου Ηρακλείου να δηλώνει ευτυχής για τη φιλοξενία
μέρους της συλλογής Φέλιου αλλά και τον δήμαρχο Βασίλη Λαμπρινό να καμαρώνει
δικαίως στα εγκαίνια. Στο άνοιγμα ήρθε και ο Λουδοβίκος των Ανωγείων για να συνοδεύσει
την τέχνη με τη μουσική του. Οπως μπορεί να φανταστεί κανείς τα τελευταία εξελίχθηκαν
σε μια μικρή εορτή με τη φημισμένη κρητική φιλοξενία.

Πηγή: www.kathimerini.gr
Κείμενο: Μαργαρίτα Πουρναρά