Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, υπάρχουν έξι ενδείξεις διαταραχής :

Μειωμένος έλεγχος παιχνιδιών.

Τα τυχερά παιχνίδια γίνονται πιο σημαντικά από άλλες δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται η λειτουργία ή η αγωνία. Για παράδειγμα, τα τυχερά παιχνίδια θα μπορούσαν να υπερισχύσουν της σχολικής εργασίας, των ευθυνών εργασίας ή των κοινωνικών δραστηριοτήτων.

Το παιχνίδι συνεχίζεται παρά τις επιπτώσεις του.

Το παιχνίδι παίρνει ένα σημαντικό χρονικό διάστημα και κυριαρχεί στις ώρες αφυπνίσεως.

Το παιχνίδι διαταράσσει τα πρότυπα ύπνου και φυσικής κατάστασης, καθώς και τη διατροφή.

Η διάρκεια της διαταραχής παιχνιδιών πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 12 μήνες.

Σύμφωνα με την ΠΟΥ, η διαταραχή των παιχνιδιών επηρεάζει μόνο μια μειοψηφία των παικτών και η διάγνωση μπορεί να γίνει μόνο από έναν ειδικό.

Το θέμα είναι αμφιλεγόμενο, με μια ομάδα εργασίας DSM-5 για την χρήση ουσιών που εντοπίζει περιορισμένα στοιχεία που υποστηρίζουν την τρέχουσα αναγνώριση του γενικότερου “εθισμού στο Διαδίκτυο” ως ψυχικής διαταραχής. Επιπλέον, διαφορετικοί εμπειρογνώμονες ορίζουν διαταραχή παιχνιδιών διαφορετικά, και δεν υπάρχει δοκιμή σε χρυσό πρότυπο για αυτό.

Σε μια πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε στην Ψυχολογία των εθιστικών διαταραχών, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι “μια πλειάδα καλά σχεδιασμένων μελετών για την έκβαση της θεραπείας και περιορισμένα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα οποιουδήποτε τρόπου θεραπείας. Οι μελέτες περιορίζονταν από μεθοδολογικά ελαττώματα, όπως τα μικρά μεγέθη δείγματος, η έλλειψη ομάδων ελέγχου και λίγες πληροφορίες σχετικά με την προσκόλληση της θεραπείας, μεταξύ άλλων προβλημάτων. ”

Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι παρά την έλλειψη συναίνεσης στον ορισμό της διαταραχής των τυχερών παιχνιδιών, η οποία θα πρέπει λογικά να προηγείται των προσεγγίσεων ορθής αντιμετώπισης της θεραπείας, διάφορες ηλεκτρονικές υπηρεσίες έχουν αναπτυχθεί προσφέροντας θεραπεία.